Από την 7η Αυγούστου η Ρωσία αρνείται τα ροδάκινά μας. Ξαφνικός θάνατος. Και σε μερικές εβδομάδες η καμπάνα χτυπά για το ακτινίδιο.
Ακούω διάφορα σάλια, όπως να διαχωρίσει η κυβέρνηση στάση στην Ε.Ε., να αποζημιωθούμε μέχρι σεντς, να δικαστούν οι φταίχτες.
Αυτά όμως είναι τι θα κάνουν ΑΥΤΟΙ. Το μέγα ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς για εμάς. Για τους βενζινάδες, φορτηγατζήδες, τελαροποιούς, εργάτες στα συσκευαστήρια, μέχρι τους εξαγωγείς, βιομηχάνους, εκτελωνιστές, συνεταιρισμούς. Και τελικά για τον λεηλατημένο αγρότη.
Εμείς τι θα κάνουμε και πότε. Αναζήτηση άλλων αγορών τώρα είναι ουτοπία. Πιθανό «λαθρεμπόριο» είναι τρελό. Να προσμένεις τις χωματερές ως δήθεν λύση είναι μακάβριο.
• Να σχεδιάσουμε ξανά και μοντέρνα την εθνική μας παραγωγή, με ποιότητα, συνέχεια και συνέπεια.
• Να διασπείρουμε τον κίνδυνο σε πολλών οριζόντων πελάτες.
• Να χαράξουμε φιλοσοφία brandname για τα προϊόντά μας μακρόπνοα, επιχειρηματικά.
• Να διαμορφώσουμε τους συνεταιρισμούς ακομμάτιστα, δείχνοντας πίστη στις νέες γενιές αγροτών – εμπόρων.
• Να ξεχάσουμε τις λαχαναγορές και σ’ έναν άλλο κόσμο (όχι τον Κάτω ελπίζω) ν’ αλλάξουμε κι εμείς, ψάχνοντας πρωτόβουλα, με υπομονή, τις αλυσίδες ιδιωτών πελατών.
Μια χρονιά υπερπαραγωγής και υποκατανάλωσης όπως η φετινή, χάθηκε. Θα έρθουν κάποιες αποζημιώσεις, όμως αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα. Τα ήδη πουλημένα, θα πληρωθούν; Οι υφιστάμενοι πελάτες θα πάψουν να ζητούν ψαλίδι στις τιμές τώρα που έμαθαν ότι σαπίζουν τα ροδάκινά μας στα δένδρα και τα ψυγεία; Και πάντως, όρεξη για σχεδιασμό, αντοχή για δουλειά, για ρίσκο, του χρόνου, τον άλλο χρόνο, έχουμε;
Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Ανεξάρτητος Βουλευτής Ημαθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου