Ο κ.Γιοβανοπουλος υποψηφιος βουλευτης με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ απανταει στις ερωτησεις του valtou

Ο κ.Γιοβανοπουλος Κ. εκλεγμένος βουλευτής με του ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ στις εκλογές της 6η Μαΐου και υποψήφιος σε αυτές δέχτηκε με χαρά να απαντήσει σε ερωτήσεις που του έγιναν μέσο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον valto.

Aνταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα μας απαντώντας μας χαρακτηριστικά στο αν διαθέτει χρόνο λόγο της δύσκολης περιόδου «τι θα πει αν έχω χρόνο; ΝΑ ΒΡΩ».


Και παρότι η πρόσκληση αφορούσε ένα μικρό τοπικό blog όπως το δικό μας απάντησε την ίδια μέρα , άλλωστε στην προσωπική (μικρή) επαφή που είχαμε σήμερα μαζί του μας έδωσε την εντύπωση ανθρώπου γεμάτου ενέργεια , αισιοδοξία και όρεξη για δουλειά…ανεξαρτήτως τι ψηφίζουμε (τε) τέτοιοι άνθρωποι θα φανούν χρήσιμοι στο νέο πολιτικό σκηνικό που ελπίζουμε να αλλάξει την πορεία της χώρας μας.
Τον ευχαριστούμε δημόσια του ευχόμαστε καλή επιτυχία και του τονίζουμε πως θα είμαστε εδώ να κριτικάρουμε όπως ζήτησε και ο ίδιος τυχόν λοξοδρομήσεις στις υποσχέσεις του.

δειτε τις απαντησεις του :

-κ.Γιοβανοπουλε πως βιώσατε την εκλογή σας ως βουλευτής στην κρισιμότερη περίοδο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας ,

-Το συναίσθημα ήταν συγκλονιστικό, λες και ένιωθα τις δονήσεις από την παλλόμενη καρδιά του έθνους. Ίσως και ν΄ ανέβασα πυρετό… Παιδιά, δεν περιγράφεται η αίσθηση! Όσο για την «κρισιμότερη στιγμή της Ελλάδας», δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε κάτι στις σκέψεις ή τις αποφάσεις μου. Όταν βγαίνεις στον πόλεμο, και ειδικά έτσι άπειρος όπως βγήκα με άγνοια κινδύνων, όλες οι σφαίρες είναι κρίσιμες. Πάντως δεν προλάβαμε να ζήσουμε το φοβερό φορτίο της κρίσης (48 ώρες βουλευτές γαρ). Ίσως την άλλη φορά!

-το μεταναστευτικό πρόβλημα ταλανίζει την κοινωνία μας , πρόσφατα στην Ημαθία ανακοινωθήκαν οι αιτήσεις που έγιναν στον ΟΑΕΔ για εργάτες γης στις οποίες συμμετείχαν μόλις 27 έλληνες και 4.700 αλλοδαποί πιστεύετε πως έχουμε και εμείς μερίδιο ευθύνης για την ανεργία που μαστίζει την περιοχή μας;

-Η γη μας είναι ευλογημένη και μπορεί να θρέψει πολλούς. Πάντως πια πρέπει να θρέφει μόνο τους νόμιμους, και τους εργατικούς. Τα παπατζιλίκια με τις άδειες πλατφόρμες στη ζυγοπλάστιγγα της απόσυρσης είναι π.χ. μια ντροπή που την κουβαλάει η γενιά μου. Αφού λοιπόν αποφασίζουμε να γίνει ο νόμος πράξη για τους Έλληνες, πότε θα πάψουμε να κρύβουμε τα άπλυτα του μεταναστευτικού κάτω απ΄ το χαλί αν όχι τώρα; Με όσους απέκτησαν νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα σε πρώτη φάση (πριν τον επανέλεγχο εννοώ αν και όταν χρειαστεί για τις περιπτώσεις πλαστών πιστοποιητικών) δικαίως θα συζήσουμε. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε. Όσο για τις ευθύνες των αγροτών στην απασχόληση π.χ. Αλβανών, νομίζω πως το αυτομαστίγωμα έχει κι αυτό ένα όριο. Είχαν διαμορφωθεί μια σειρά από ανώμαλες συνθήκες κι οι ξένοι γείτονες ήταν μια κάποια λύση. Τώρα που ο γρίφος λύνεται με άλλο τρόπο, επιστροφή ας πούμε των παιδιών μας στις οικογενειακές επιχειρήσεις, αποκαθίσταται κάπως το τοπίο. Ωστόσο επειδή ούτε ο Καμμένος, ούτε κάποιος άλλος δεν διαθέτει φακίρηδες στην κοινοβουλευτική του ομάδα, θα δείξουμε όλοι λίγη υπομονή για να υλοποιηθούν τα πιο πάνω. 

-Η εγκληματικότητα αυξάνετε με γοργούς ρυθμούς κάτι που ζούμε καθημερινά και στην πόλη μας , με ποιον τρόπο πιστεύετε πως μπορεί να αντιμετωπιστεί την στιγμή που η φτώχεια αυξάνετε ενώ οι πολίτες σκεφτοντε να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους δημιουργώντας ομάδες περιπολίας.

-Ψυχραιμία λεβεντόπαιδα! Είναι ολοφάνερο πως κάποιοι δεινοπαθούντες Έλληνες είναι κοντά στο να περάσουν από το δωμάτιο της απόγνωσης στην αυλή της Οργής. Εδώ έχουμε καθήκον όλοι να καλμάρουμε τα πράγματα. Αν αύριο σεις κι εγώ γίνουμε αυθαίρετα αστυνόμοι, μεθαύριο, θα γίνουμε λαϊκοί δικαστές και παραμεθαύριο κανείς δεν ξέρει. Το έλλειμμα στην αίσθηση ασφάλειας είναι ολοζώντανο, και δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια, οι εποχές που κοιμόμασταν ξεκλείδωτα κι η γειτόνισσα έμπαινε μόνη κι έπαιρνε ζάχαρη απ΄ το διπλανό σπίτι, πέρασε. Στα όρια της αυτοπροστασίας νιώθω πως θα παραδεχόμουν τις βόλτες των συγχωριανών μέχρι αργά, εν είδει αποτροπής. Όμως να ανατεθούν οι παραμικρότερες αρμοδιότητες σε τέτοιες «ομάδες», με τρομάζει ως αφετηρία εκτροπής. Ζήσανε οι γονείς μας κάποιες τέτοιες παραδοξότητες, και πιστέψτε με, δεν χρειαζόμαστε να τις γευτούμε. 

-Η Αλεξάνδρεια είναι μια από τις πόλεις επιλέχτηκε για την δημιουργία στρατοπέδων φύλαξης μεταναστών , ποια είναι η γνώμη σας πάνω στο θέμα αυτό , τι πληροφόρηση έχετε εσείς για το αν τελικά θα δημιουργηθεί στρατόπεδο και τι θα κάνετε για να αποτρέψετε κάτι τέτοιο;

Καμία τέτοια επίσημη ενημέρωση δεν μου έχει γίνει από κανέναν. Έτσι ή αλλιώς διαφωνώ με τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» και θα προέκρινα κάθε άλλη λύση από το μάντρωμα ψυχών. Τα χρηματοδοτούμενα προγράμματα του ΟΗΕ για επαναπροώθηση στα κράτη από τα οποία ήρθαν στην Ελλάδα οι μη νόμιμοι ταξιδευτές είναι, νομίζω, η εγκυρότερη και αξιοπρεπέστερη λύση. Πάντως ας μη το βλέπουμε πρεσβυωπικά το πράγμα. Δηλαδή αν είχε επιλεγεί η Βέροια θα σας ενοχλούσε λιγότερο; Αν είχε επιλεγεί η Χαλκηδόνα, το πρόβλημα μηδενίζονταν ; 

-Σε περίπτωση ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ ως πρώτα κόμματα υπάρχουν προϋποθέσεις συνεργασίας του κόμματος σας ώστε να αποφευχθεί μια ακόμα περίοδος ακυβερνησίας της χώρας;

-Η χώρα έχει διψασμένη ανάγκη από αιρετή κυβέρνηση. Οφείλουμε να κόψουμε το λαιμό μας και να συμπράξουμε σε κάθε αντιμνημονιακό συνασπισμό. Αυτή είναι η εντολή που μας έδωσαν οι πολίτες τον Μάιο, δεν μπόρεσα τίποτε λιγότερο καθόλου περισσότερο. Ο Ιούνιος μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, αλλά μένει να τις δούμε. Το θέμα νιώθω πως δεν είναι με ποιους, όσο το πώς. Αυτό το κατάπτυστο νομικό κείμενο, μνημείο απανθρωπιάς και ξεπουλήματος της πατρίδας, άκυρο ως δήθεν νόμος του κράτους και ευαγγέλιο των παγκόσμιων τοκογλύφων, με συγχωρείτε, δεν μπορώ να το ανεχθώ τόσο ως επιστήμων της δικαιοσύνης όσο -περισσότερο- ως πατέρας τριών ανήλικων παιδιών με την περηφάνια των Αιγών στο DNA μου. 

-Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στην βουλή προκάλεσε ποικίλα σχόλια ποια η γνώμη σας για αυτό το κόμμα και τι θα θέλατε να πείτε στους πολίτες εκείνους που σκάφτονται να ξαναψηφίσουν αυτό το ακροδεξιό κόμμα;

-Η δημοκρατία ξέρετε δεν κάνει μαγειρικές επιλογές. Θα είμαι ο τελευταίος που θα κριτικάριζα με τον Α ή Β τρόπο 400τόσες χιλιάδες Ελλήνων που -καλώς ή κακώς- κι εγώ δεν μπόρεσα να τους πείσω για κάτι διαφορετικό. Μπορεί να υπάρχουν πολλές σοφές ερμηνείες για το πώς φτάσαμε ως αυτό το αποτέλεσμα, αλλά φρονώ αλλού είναι το ζητούμενο : Επείγει να εξαλείψουμε άμεσα κάθε μεθοδικό για δεκαετίες πριόνισμα θεσμών όπως λ.χ. η εκκλησία, η δικαιοσύνη κλπ, να εξαφανίσουμε όλης της διαφθοράς τα υποκείμενα, τις αχρειότητες στα δημόσια οικονομικά, τις απερισκεψίες στα εθνικά θέματα, τις ακάθαρτες φωνές στα καυτά ζητήματα παιδείας και τότε, τότε καμία ψευδαίσθηση χρείας δεν θα υπάρχει στο να βγαίνουμε έξω από θεσμικές γραμμές, στα άκρα. Τότε και για πάντα θα ψηφίζουμε χωρίς τυφλό θυμό, δίχως αποπροσανατολιστικά συναισθήματα, αλλά με νου και πολιτική κρίση