Αλεξανδρεια :Ξεκινησαν οι ετοιμασιες για το πανηγυρι του Δεκαπεναυγουστου....συντομη ιστορικη αναδρομη της εμπροπανηγυρης.

Ξεκίνησαν οι ετοιμασιες για το Πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στην Αλεξανδρεια ενός θεσμού που εχει χασει την αξια του παρελθόντος μεσα απο αστοχίες αλλα και ξεπερασμένος απο τα δεδομένα της αγορας , παρ ' ολα αυτα παραμένει σημειο καμπή για το "τελείωμα" της καλοκαιρινής περιοδου και τον ερχομό του Φθινοπώρου.

Δειτε μια σύντομη αναδρομή στην Εμποροπανήγυρη του Γιδα :

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ :
Κάθε Δεκαπενταύγουστο οι χριστιανοί γιόρταζαν το πανηγύρι τους, οπότε γινόταν

μεγάλη εμποροπανήγυρη αλλά και ζωοπανήγυρη, που συγκέντρωνε πολύ κόσμο απ'

όλο το Ρουμλούκι. Το εμπορικό κέντρο του Γιδά ήταν ο χώρος που σήμερα

αποκαλείται «παληά αγορά» (στο σημείο της συμβολής των οδών Μακεδονομάχων και

Β. Παύλου). Εκεί ήταν συγκεντρωμένα τα εμπορικά καταστήματα και εκεί γινόταν

κάθε Παρασκευή το παζάρι. Στο κέντρο του χώρου υπήρχε ένα μεγάλο στρογγυλό

ξύλινο υπόστεγο, σκεπασμένο με κεραμίδια στην κορυφή του οποίου κυμάτιζε η

τουρκική σημαία με την ημισέληνο. Κάτω απ' αυτό έστηναν τους πάγκους τους οι

πραματευτάδες που ερχόταν απ' τα Γιαννιτσά, την Βέροια, την Κοζάνη και απ' τα

γύρω χωριά. Συγκεκριμένα για τους Κοζανίτες θυμούνται πως πουλούσαν κυρίως

παπούτσια, ενώ οι Ρουμλουκιώτες ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις αγοραπωλησίες

ζώων.

Γύρω απ' το υπόστεγο ήταν τα κτίρια των μόνιμων εμπορικών καταστημάτων, που

στην πλειοψηφία τους ανήκαν σε Ηπειρώτες. Υπήρχαν 5-6 μπακάλικα, καφεπωλείο, αρτοποιείο, χασάπικο, πεταλωτήριο ακόμη και σιδερωτήριο... φεσιών, επειδή, όπως

είναι γνωστό, οι άνδρες ήταν υποχρεωμένοι να φοράνε κόκκινο φέσι με μακριά μαύρη

φούντα. Σε κτίριο του χώρου της αγοράς στεγαζόταν επίσης η τουρκική αστυνομία (το

σημερινό ξενοδοχείο «Δωδώνη») και δίπλα της ακριβώς ήταν ο παληός μύλος.

Εκεί βρισκόταν επίσης και το μεγάλο πανδοχείο, όπου διανυκτέρευαν ή έτρωγαν

στο μαγειρείο του οι αραμπατζήδες που περνούσαν απ' το Γιδά εκτελώντας με διπλά

κάρρα το δρομολόγιο Κοζάνη - Θεσ/νίκη.

Πηγη Ρουμλουκιώτικα Σημειώματα 1980 – 1988, Γιάννης Δ. Μοσχόπουλος, σελ. 49 - 52