Τι μπορεί να κάνει μια ανάδοχος οικογένεια, όπως ονομάζεται, για να βοηθήσει μια άλλη;
Να αναλάβει να της πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα κοινόχρηστα, να την εφοδιάζει με τρόφιμα ή φάρμακα, να την προμηθεύει με είδη ένδυσης, να παραδίδει, αν πρόκειται για εκπαιδευτικό, δωρεάν μαθήματα στα παιδιά, για γιατρό ή νοσηλευτή να προσφέρει χωρίς χρήματα φροντίδα κ.ά..
Ανάδοχος οικογένεια μπορεί να είναι και μια επιχείρηση, ένας σύλλογος ή κάποιος άλλος φορέας. Δεν πρόκειται βεβαίως για μια απλή διαδικασία καθώς, πέρα από αυτή καθεαυτήν τη βοήθεια, υπεισέρχονται ζητήματα ηθικής, αλλά και προσωπικών δεδομένων.
Για αυτό η δημοτική αρχή είναι ιδιαίτερα προσεκτική και ευαίσθητη στο θέμα των προσωπικών δεδομένων. Δημιούργησε ένα μητρώο στην οποία καταχωρίζονται οι οικογένειες ή τα πρόσωπα που ζητούν βοήθεια και εκείνες που ενδιαφέρονται να την προσφέρουν. Στη συνέχεια γίνεται η επαφή μέσω του κοινωνικού λειτουργού. «Οι δύο πλευρές έχουν δικαίωμα να επιλέξουν αν θέλουν να γνωριστούν. Αν δεν το επιθυμούν, για λόγους ευνόητους, μπορούν να παραμείνουν στην ανωνυμία με τον κοινωνικό λειτουργό να αναλαμβάνει ρόλο διαμεσολαβητή», υπογραμμίζει στη «Μ» η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πρόνοιας, κ. Βαρβάρα Σταυροπούλου.
Μέχρι όμως φτάσουν έως εκεί, γίνεται μια σημαντική και ιδιαίτερα ευαίσθητη προεργασία. Σχηματίζεται το προφίλ ψυχικής υγείας εκείνων που δηλώνουν ότι θέλουν βοήθεια, αλλά και όσων ανταποκρίνονται στο αίτημα, καθώς πρέπει να ελεγχθεί αν πράγματι κάποιοι έχουν ανάγκη και αλλά και τι άνθρωποι είναι όσοι εμφανίζονται πρόθυμοι.
Όταν η διαδικασία μιας αναδοχής ολοκληρώνεται, οι δύο πλευρές «υπογράφουν» μεταξύ τους ένα ηθικό συμβόλαιο χωρίς χρονοδιάγραμμα, μια και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για πόσο διάστημα ο ανάδοχος θα μπορεί να βοηθάει την έχουσα ανάγκη οικογένεια. «Ένας λόγος που επιδιώκεται η ανωνυμία είναι και το ότι αν γνωριστούν, θα είναι δύσκολο σε περίπτωση διακοπής της βοήθειας για εκείνον που τη δίνει να συνεχίσει να βλέπει τον άλλον», εξηγεί η κ. Σταυροπούλου.
«Σκοπός μας είναι να υπάρχει μία περιοδικότητα και μία συνέχεια στη βοήθεια που θα κληθεί να δώσει ο ανάδοχος. Δηλαδή να μην γίνει για μία φορά. Σίγουρα υπάρχει ανάγκη, η οποία δυστυχώς θα μεγαλώσει το χειμώνα που μας έρχεται» τονίζει στη «Μ» η κ. Σταυροπούλου.
450 οικογένειες έχουν καταγραφεί στο μητρώο του δήμου
Αμέσως μετά την έναρξη του προγράμματος, τετρακόσιες πενήντα οικογένειες της Βέροιας ζήτησαν βοήθεια. Όλες αυτές οι οικογένειες έχουν φέρει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν πως ζουν στα όρια της φτώχειας, με τον αριθμό τους να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο αφού οι καιροί είναι δύσκολοι. Πολλές εξ αυτών βοηθούνται ήδη μέσω άλλων κοινωνικών δραστηριοτήτων του δήμου, όπως το δημοτικό ιατρείο, το κοινωνικό παντοπωλείο και την τράπεζα ρούχων του δήμου, ωστόσο πάντα υπάρχει ο φόβος οι δεξαμενές βοήθειας να στερέψουν λόγω έλλειψης κονδυλίων και ο δήμος επιθυμεί κάτι πιο σταθερό γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Η ανταπόκριση δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική μέχρι στιγμής, καθώς έχουν βρεθεί μόνο πέντε ανάδοχοι. Όμως ο δήμος και η αντιδημαρχία Κοινωνικής Πρόνοιας αισιοδοξούν και περιμένουν καλύτερα αποτελέσματα δίνοντας έμφαση στην επιπλέον προβολή του εγχειρήματος.
«Ενημερώνουμε επιχειρήσεις και εκτός της περιοχής μας, έτσι ώστε να συμβάλλουν στην ενίσχυση των άπορων οικογενειών. Ενημερώνουμε προς πάσα κατεύθυνση για να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες οικογένειες» λέει στη «Μ» η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πρόνοιας.
Φαίνεται ότι η κρίση είναι τόσο βαθιά που δεν επιτρέπει στην πλειοψηφική μερίδα του πληθυσμού να παρέχει οποιασδήποτε μορφής χρηματική αρωγή. Έτσι και ο δήμος προσπαθεί να «ανακαλύψει» άλλες μορφές αλληλεγγύης, που να μπορούν να είναι πιο αποτελεσματικές και πάντα με γνώμονα την επιπλέον ενημέρωση.
Σε κάθε περίπτωση, όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα ξεπηδούν τέτοιες πρωτοβουλίες. Μερικές από αυτές μπορεί να μην τις φανταζόμασταν καν. Όλη η ιστορία με την αλληλεγγύη, όμως, έχει να κάνει με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, που αναγκάζεται να βρει τρόπους για να αντισταθεί στην εξαθλίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου