13 Οκτωβρίου 2012
Επειδή οι πεθαμένοι συνεχίζουν να παίρνουν σύνταξη, αναθέτουμε τον κρατικό έλεγχο στους Συμβολαιογράφους, ομολογούν οι κυβερνώντες.
Ρώτησα έναν που ξέρει από υπολογιστές, πόσο δύσκολο είναι να παίξουν αυτόν τον ελεγκτικό ρόλο (on line σύνδεση) τα Ληξιαρχεία. Γέλασε. Και μου εξήγησε ότι είναι πανεύκολο.
Τότε; Αν είναι τόσο εύκολο, γιατί μας λεν οι κυβερνώντες ότι οι Συμβολαιογράφοι είναι η μόνη λύση;
Πέραν του θέματος εμπλοκής των Συμβολαιογράφων και τι μπορεί να κρύβεται πίσω του, το κράτος, στην εποχή τουinternet, είναι εντελώς αναλφάβητο ηλεκτρονικά; Ζει στον Μεσαίωνα; Και αν είναι έτσι, δεν πρέπει κατεπειγόντως να στείλουμε στο σπίτι τους, όλους τους άχρηστους και ανάξιους, που κρατούν τις θέσεις κλειδιά στην κρατική μηχανή;
Σ΄ αυτές τις θέσεις, δεν πρέπει να βρίσκονται οι άριστοι; Μήπως δεν διαθέτουμε άριστους; Αντίθετα, το ξέρουμε όλοι ότι διαθέτουμε.
Τι γίνεται τότε; Γιατί δεν γίνεται αναμόρφωση του κράτους, τη στιγμή που οι κυβερνώντες προβαίνουν, κατά τα άλλα, σε κοσμοιστορικές για τον τόπο αλλαγές; Βλέπε: Καταστροφή κατάργηση του Εργατικού Δικαίου, σφαγιασμός μισθών συντάξεων, φοροκαταιγίδα, φοροθύελα, δημογραφικό ... φτωχοποίηση, αύξηση της βίας, χάρτινη ηθική, σκάνδαλα επί σκανδάλων, που λιμνάζει η επεξεργασία τους και το δίκαιο.
Τελικά τι γίνεται; Είναι οι βασικοί κυβερνώντες ανίκανοι ή δρουν έτσι επί σκοπόν; Ακολουθούν τη φωνή της συνείδησής τους ή αποτελούν αφελή πλανημένα ή πονηρά τομαριστικά πιόνια, που εκτελούν οδηγίες από σκοτεινά κέντρα εξουσίας;
Είτε ανίκανοι, είτε πιόνια είναι, αυτό είναι άκρως ανατριχιαστικό.
Αυτοί οι ανίκανοι (αν δεν είναι κάτι άλλο) να δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους, αυτοί οι ίδιοι, αποφασίζουν σαν γιατροί, να σώσουν την χώρα που είναι άρρωστη. Μερικοί ισχυρίζονται ότι την δηλητηρίαζαν κάποιοι, χρόνια τώρα, συστηματικά.
Τι γίνεται τότε; Γιατί δεν γίνεται αναμόρφωση του κράτους, τη στιγμή που οι κυβερνώντες προβαίνουν, κατά τα άλλα, σε κοσμοιστορικές για τον τόπο αλλαγές; Βλέπε: Καταστροφή κατάργηση του Εργατικού Δικαίου, σφαγιασμός μισθών συντάξεων, φοροκαταιγίδα, φοροθύελα, δημογραφικό ... φτωχοποίηση, αύξηση της βίας, χάρτινη ηθική, σκάνδαλα επί σκανδάλων, που λιμνάζει η επεξεργασία τους και το δίκαιο.
Τελικά τι γίνεται; Είναι οι βασικοί κυβερνώντες ανίκανοι ή δρουν έτσι επί σκοπόν; Ακολουθούν τη φωνή της συνείδησής τους ή αποτελούν αφελή πλανημένα ή πονηρά τομαριστικά πιόνια, που εκτελούν οδηγίες από σκοτεινά κέντρα εξουσίας;
Είτε ανίκανοι, είτε πιόνια είναι, αυτό είναι άκρως ανατριχιαστικό.
Αυτοί οι ανίκανοι (αν δεν είναι κάτι άλλο) να δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους, αυτοί οι ίδιοι, αποφασίζουν σαν γιατροί, να σώσουν την χώρα που είναι άρρωστη. Μερικοί ισχυρίζονται ότι την δηλητηρίαζαν κάποιοι, χρόνια τώρα, συστηματικά.
Και μεγάλοι γιατροί του εξωτερικού, που ομολογούν και οι ίδιοι ότι έπεσαν πολλές φορές έξω στη διάγνωση και στη θεραπεία, αποφασίζουν την εγχείρηση της Ελλάδας. Αποφασίζουν (ΦΡΙΚΗ) να της αφαιρέσουν όλο το πεπτικό της σύστημα, σαν αναγκαίο κακό, για να της σώσουν (λέει) τη ζωή. Και μετά την επέμβαση, σαν μη βιώσιμη πια, να τη συντηρούν δια βίου και ανήμπορη πια, με ορό (ενδοφλέβια διατροφή).
Είναι αδιανόητο. Είναι τρομακτικό.
Το τρομακτικότερο είναι να τους επιτρέπουμε να το κάνουν. Να κάνουν πειράματα τύπου Μέγγελε, στη μητέρα μας, στον πατέρα μας, στον σύντροφό μας, σε εμάς και στα παιδιά μας. Ναι στα παιδιά μας.
Εδώ οι λέξεις σιγούν. Εδώ έρχεται η εκκωφαντική ανατριχιαστική σιγή.
Μην όλα αυτά δεν είναι πραγματικότητα αλλά ένα κακό όνειρο; Μην είναι εφιάλτης;
Ότι και νάναι, άς ρίξουμε νερό στο πρόσωπό μας, να ξυπνήσουμε. Να συνέλθουμε, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Είναι αδιανόητο. Είναι τρομακτικό.
Το τρομακτικότερο είναι να τους επιτρέπουμε να το κάνουν. Να κάνουν πειράματα τύπου Μέγγελε, στη μητέρα μας, στον πατέρα μας, στον σύντροφό μας, σε εμάς και στα παιδιά μας. Ναι στα παιδιά μας.
Εδώ οι λέξεις σιγούν. Εδώ έρχεται η εκκωφαντική ανατριχιαστική σιγή.
Μην όλα αυτά δεν είναι πραγματικότητα αλλά ένα κακό όνειρο; Μην είναι εφιάλτης;
Ότι και νάναι, άς ρίξουμε νερό στο πρόσωπό μας, να ξυπνήσουμε. Να συνέλθουμε, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου