Ο καλύτερος μου φίλος άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου της γυναίκας του και έβγαλε ένα διπλωμένο πακέτο από λεπτό πολυτελές ριζόχαρτο. Αυτό, είπε, δεν είναι ένα απλό πακέτο, περιέχει ένα σετ από πολυτελή εσώρουχα.Πέταξε το χαρτί που το περιέβαλε και παρατήρησε το φίνο μετάξι και την εξαιρετική δαντέλα. Το αγόρασα, την πρώτη φορά που πήγαμε στην Νέα Υόρκη, πριν από 8 η 9 χρόνια. Δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ. Τα φύλαγε για μια ειδική περίσταση.
Πλησίασε το κρεβάτι και τοποθέτησε το πακέτο κοντά στα αλλά πράγματα που έπρεπε να μεταφέρει για την κηδεία. Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει.
Γυρνώντας προς το μέρος μου, είπε: "Να μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίσταση, κάθε μέρα που ζεις είναι μια ειδική περίσταση".
Σκέφτομαι ακόμη αυτά τα λόγια που άλλαξαν την ζωή μου. Τώρα διαβάζω
περισσότερο και καθαρίζω λιγότερο. Κάθομαι στην βεράντα και απολαμβάνω την θέα χωρίς να με απασχολούν τα χορτάρια που υπάρχουν στον κήπο. Περνάω πιο πολύ χρόνο με την οικογένεια μου και τους φίλους μου και λιγότερο χρόνο δουλεύοντας.
Κατάλαβα ότι η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο από εμπειρίες που πρέπει να απολαμβάνεις, όχι μόνο να επιβιώνεις. Τώρα δεν φυλάω απολύτως τίποτα. Χρησιμοποιώ τα κρυστάλλινα ποτήρια μου κάθε μέρα. Φοράω το καλό μου σακάκι για να πάω στο Σούπερ Μάρκετ εάν το αποφασίσω και εφόσον έχω διάθεση. Τώρα, δεν φυλάω το άρωμά μου για ειδικές περιστάσεις, το χρησιμοποιώ κάθε μέρα που έχω την διάθεση να το κάνω.
Οι φράσεις "μια μέρα " η " μια εκ των ημερών ", τείνουν να εκλείψουν από το λεξιλόγιο μου. Εάν αξίζει τον κόπο να δω κάτι, να ακούσω κάτι, να κάνω κάτι, θέλω να το δω, να το κάνω και να το ακούσω αμέσως.
Δεν είμαι σίγουρος για το τι θα είχε κάνει η γυναίκα του φίλου μου αν γνώριζε ότι αύριο δεν θα ήταν εδώ, κάτι που ποτέ δεν περνάει από κανενός το μυαλό. Πιστεύω ότι θα είχε καλέσει τους φίλους της και τους συγγενείς της. Πιθανόν να είχε καλέσει παλιούς της φίλους για να συμφιλιωθεί μαζί τους για κάποια πιθανή παλιά διαφωνία ή καυγά. Θα μου άρεσε να γνωρίζω ότι θα πήγαινε να φάει κινεζικό, που ήταν και το αγαπημένο της φαγητό.
Είναι αυτά τα μικρά πράγματα, που θα με στενοχωρούσε να μην τα είχα κάνει, αν γνώριζα ότι οι ώρες μου είναι μετρημένες.
Θα ήμουν στενοχωρημένος, γιατί είχα σταματήσει να βλέπω καλούς φίλους, τους οποίους θα έβλεπα "κάποια μέρα". Θα ήμουν στενοχωρημένος, γιατί δεν θα είχα γράψει εκείνο το γράμμα που θα έπρεπε να είχα γράψει από καιρό και το οποίο θα έγραφα "κάποια μέρα ". Θα ήμουν στενοχωρημένος και λυπημένος γιατί δεν έλεγα στα αδέλφια μου και στα παιδιά μου με επαρκή συχνότητα, πόσο πολύ τα αγαπάω.
Τώρα, προσπαθώ να μην καθυστερώ ή να κρατάω ο,τιδήποτε θα προσέθετε γέλια και χαρές στην ζωή μας. Και κάθε μέρα, λέω στον εαυτό μου ότι αυτή είναι μια μέρα ιδιαίτερη. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό είναι ιδιαίτερο.
της Σταματούλας Σταυρακούλη, Απόφοιτης Ναυτιλιακού Τμήματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου