O Σωτηρης Τσιλικας Λογοτεχνης με καταγωγή απο την Αλεξανδρεια (δειτε σχετικα εδω) μας έστειλε σημερα δυο πρόσφατες δημιουργίες τις οποιες παρουσιάζουμε με μεγαλη χαρα.
Ειναι επίκαιρα ,ειδικα το "Λιοπυρι " περιγράφει την κατάσταση που βιώνουμε σημερα.....αξιζει να τα διαβάσετε , εμεις απλα τον ευχαριστούμε.
Σωτήρης Τσιλίκας
1 Αυγούστου 2012
1 Αυγούστου 2012
Λιοπύρι
Λιοπύρι έξω.
Πυρακτωμένο σίδερο οι ψυχές, λιανίζονται ανελέητα στου καύσωνα τ΄ αμμώνι.
Μια βουτια στα δικά μας πανέμορφα νερά, ένα χάδι, πνοή της θαλασσινής αύρας, φεύγει η κάψα και το λυώσιμο αντέχεται.
Κι άλλες ψυχές φορτώνονται χαρά, στα δικά μας δροσερά δασώματα, με τις κρυστάλλινες μάννες πηγές και τα κελαριστά ρυάκια.
Καλοκαίρι. Εξωστρέφια, βάσανος της ζέστης, στιγμές απόλαυσης στη δροσιά. Ελλήνων ανθρώπινη απόλαυση, στο θρόισμα του αιώνιου παχύσκιου πλάτανου.
Νερά, αέρας, γη, ήλιος λαμπερός, δικαιωματικά δικά μας, ποτισμένα με το εξαχνισμένο αίμα των παληκαριών, γηγενών, απ΄ τα αρχαία χρόνια.
Και θέλουν να μας τ΄ αρπάξουν. Να μας διώξουν από τον τόπο μας. Να τους πληρώνουμε για τα δικά μας πράγματα. Και να μας φορέσουν αλυσσίδες, σαν τους κατάδικους.
Σαν τους Ινδιανους που αποδεκάτισαν. Ή σαν τους αφρικανούς. Όταν ήρθαν τα αρπακτικά (Ιεραπόστολοι, λέει ο Desmant Tutu), αυτοί είχαν τη βίβλο και εμείς τη γη. Μας είπαν να κλείσουμε τα μάτια, συνεχίζει, και να προσευχηθούμε. Όταν ανοίξαμε τα μάτια μας, εμείς είχαμε τη βίβλο, και αυτοί τη γη μας.
Είμαστε Ινδιάνοι; Είμαστε Αφρικανοί; Έχουμε στον κόρφο μας φυτώριο Εφιαλτών και δοσιλόγων; Έχουμε το αυγό του φιδιού;
Αν ανοίξουμε τα μάτια, μπορεί να διακρίνουμε το διαχρονικό στημένο παιχνίδι με κωλόχαρτα. Τους στοίχισε φθηνά. Χρειάζεται να πετάξουμε μακρυά τους λωτούς και να βάλουμε το μυαλό μας να ξαναδουλέψει.
Μας λείπουν οι αρχηγοί. Όμως η ανάγκη αναδεικνύει το ήθος και τους αρχηγούς, στη ζωντανή πραγματικότητα του εδώ και τώρα. Αυτό λέει η Ιστορία.
Έξω λιοπύρι. Είναι καλοκαίρι των Ελλήνων. Όμως σε λίγο, Θάρθει το Φθινόπωρο και η βαρυχειμωνιά των δολοφόνων. Ψοφούν για άκριτες ενέργειες, να χύσουν αίμα. Αίμα ελληνικό.
Είναι και οι Εφιάλτες. Δοσίλογοι πολλοί. Και άλλοι γενίτσαροι. Ύστερα είναι και οι αφελείς βολεμένοι.
Όσοι δεν έχουν εκτεθεί, ας αυτοπροστατευτούν κι ας ενταχθούν στην αόρατη Φιλική Εταιρεία.
Έξω κάνει ζέστη. Λιοπύρι. Είναι να τρελαίνεσαι. Άλλοι το αντέχουμε. Έχουμε τρόπους να το αντιμετωπίζουμε. Και δεν θέλουμε να το χάσουμε, έστω και αν υποφέρουμε. Γιατί είναι δικό μας.
Λιοπύρι έξω.
Πυρακτωμένο σίδερο οι ψυχές, λιανίζονται ανελέητα στου καύσωνα τ΄ αμμώνι.
Μια βουτια στα δικά μας πανέμορφα νερά, ένα χάδι, πνοή της θαλασσινής αύρας, φεύγει η κάψα και το λυώσιμο αντέχεται.
Κι άλλες ψυχές φορτώνονται χαρά, στα δικά μας δροσερά δασώματα, με τις κρυστάλλινες μάννες πηγές και τα κελαριστά ρυάκια.
Καλοκαίρι. Εξωστρέφια, βάσανος της ζέστης, στιγμές απόλαυσης στη δροσιά. Ελλήνων ανθρώπινη απόλαυση, στο θρόισμα του αιώνιου παχύσκιου πλάτανου.
Νερά, αέρας, γη, ήλιος λαμπερός, δικαιωματικά δικά μας, ποτισμένα με το εξαχνισμένο αίμα των παληκαριών, γηγενών, απ΄ τα αρχαία χρόνια.
Και θέλουν να μας τ΄ αρπάξουν. Να μας διώξουν από τον τόπο μας. Να τους πληρώνουμε για τα δικά μας πράγματα. Και να μας φορέσουν αλυσσίδες, σαν τους κατάδικους.
Σαν τους Ινδιανους που αποδεκάτισαν. Ή σαν τους αφρικανούς. Όταν ήρθαν τα αρπακτικά (Ιεραπόστολοι, λέει ο Desmant Tutu), αυτοί είχαν τη βίβλο και εμείς τη γη. Μας είπαν να κλείσουμε τα μάτια, συνεχίζει, και να προσευχηθούμε. Όταν ανοίξαμε τα μάτια μας, εμείς είχαμε τη βίβλο, και αυτοί τη γη μας.
Είμαστε Ινδιάνοι; Είμαστε Αφρικανοί; Έχουμε στον κόρφο μας φυτώριο Εφιαλτών και δοσιλόγων; Έχουμε το αυγό του φιδιού;
Αν ανοίξουμε τα μάτια, μπορεί να διακρίνουμε το διαχρονικό στημένο παιχνίδι με κωλόχαρτα. Τους στοίχισε φθηνά. Χρειάζεται να πετάξουμε μακρυά τους λωτούς και να βάλουμε το μυαλό μας να ξαναδουλέψει.
Μας λείπουν οι αρχηγοί. Όμως η ανάγκη αναδεικνύει το ήθος και τους αρχηγούς, στη ζωντανή πραγματικότητα του εδώ και τώρα. Αυτό λέει η Ιστορία.
Έξω λιοπύρι. Είναι καλοκαίρι των Ελλήνων. Όμως σε λίγο, Θάρθει το Φθινόπωρο και η βαρυχειμωνιά των δολοφόνων. Ψοφούν για άκριτες ενέργειες, να χύσουν αίμα. Αίμα ελληνικό.
Είναι και οι Εφιάλτες. Δοσίλογοι πολλοί. Και άλλοι γενίτσαροι. Ύστερα είναι και οι αφελείς βολεμένοι.
Όσοι δεν έχουν εκτεθεί, ας αυτοπροστατευτούν κι ας ενταχθούν στην αόρατη Φιλική Εταιρεία.
Έξω κάνει ζέστη. Λιοπύρι. Είναι να τρελαίνεσαι. Άλλοι το αντέχουμε. Έχουμε τρόπους να το αντιμετωπίζουμε. Και δεν θέλουμε να το χάσουμε, έστω και αν υποφέρουμε. Γιατί είναι δικό μας.
Σωτήρης Τσιλίκας
24 Ιουλιου 2012
Ο Φόρος
Δεν κουνιέται φύλο
Μόνο της Εφορίας τα φύλλα ξεμπαρκάρουν
Είδα προχθές ένα καλό μου φίλο
στα γραμματοκιβώτια αυτός και άλλοι να φρικάρουν.
Μου ήρθε και μένα η Εφορία
Μπρος στο απίστευτο το διακύβευμα
έμεινα έκπληκτος και γέμισα ευφορία
Αγαλίασα, τι ήμουν πλούσιος και δεν το ήξερα
Ήρθε ο φίλος τρελαμένος και με βρήκε
Ένα καλάζνικωφ αν ξέρω πόσο κάνει
Ανεργος τώρα στο χρόνο μέσα μπήκε
Γάλατα, δόση και ψωμί, δεν τα προκάμει
Ξανάδα το χαρτί που μ΄ έχριζε ως πλούσιο
Γέμισα λύπη που δεν είχα στην μπάντα να πληρώσω
Πόσο άνετα μου έλεγε η Εφορία οτι βγάζω τον επιούσιο
Κι εγώ να μην μπορώ τη χάρη που μου κάνει, να την ξεπληρώσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου