Στην αρχή της εκδήλωσης ο γραμματέας της κομματικής οργάνωσης Αλεξάνδρειας του ΚΚΕ, Ηλίας Ιακωβίδης, αφού ευχαρίστησε τους πολίτες που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση έδωσε το λόγο στην Λίνα Χατζηκυριάκου, μέλος της ιδεολογικής επιτροπής της Ο.Π. (οργάνωσης περιοχής) Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, η οποία ως κεντρική ομιλήτρια παρουσίασε τα βιβλία.
Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;
του Ιβάν Μιχαΐλοβιτς Μάισκι
Το βιβλίο αυτό έχει στόχο ν’ αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια. Στη διάρκεια πολλών χρόνων, ιστορικοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι της Δύσης διέδιδαν το μύθο πως δήθεν η ΕΣΣΔ, υπογράφοντας στις 23 Αυγούστου του 1939 το σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία, (Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ) προκάλεσε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις σελίδες που ακολουθούν, ο αναγνώστης, με βάση συγκεκριμένα γεγονότα και ντοκουμέντα, θα δει πως ο μύθος αυτός αποτελεί ένα κακόβουλο κατασκεύασμα που βασίζεται στην αδύνατη μνήμη των πλατιών μαζών και στην ελλιπή κατατόπισή τους πάνω σε διεθνή ζητήματα
Στο βιβλίο ο Ιβάν Μάισκι αποδεικνύει τους πραγματικούς στόχους της Βρετανίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ, να προσανατολιστεί η γερμανική επίθεση μονομερώς προς τη Σοβιετική Ένωση και να διευκολυνθεί η κήρυξη πολέμου μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ. Αυτή η στόχευση εξηγεί την περιβόητη πολιτική της “μη επέμβασης”, του κατευνασμού της Γερμανίας, ενώ η τελευταία ξεδίπλωνε τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια. Εξηγεί γιατί οι αστικές κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Γαλλίας ανέχθηκαν την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία το ’38, γιατί υπέγραψαν τη Συμφωνία του Μονάχου και την προσάρτηση τμήματος της Τσεχοσλοβακίας στη Γερμανία την ίδια χρονιά. Εξηγεί γιατί δεν έριξαν ούτε ντουφεκιά ενάντια στη γερμανική εισβολή στην Πολωνία το ’39, και γιατί υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια της ΕΣΣΔ για να υπογράψει τριμερές Σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας ενάντια στη ναζιστική προέλαση.
Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο ελιγμός της ΕΣΣΔ με την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ – Μολότοφ ήταν μονόδρομος για να εξασφαλιστούν 20 κρίσιμοι μήνες για τη σοβιετική πολεμική προετοιμασία, για να δοθούν με καλύτερους όρους οι μεγάλες μάχες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ».
Φασισμός και κοινωνική επανάσταση
του ΡΑΤΖΑΝΙ ΠΑΛΜΕ ΝΤΑΤ
«Ποιοι είναι οι γενικοί όροι που ευνοούν την άνοδο του φασισμού; Μπορούμε να τους απαριθμήσουμε εν συντομία: 1) η ένταση της οικονομικής κρίσης και της ταξικής πάλης, 2) η εντεινόμενη απογοήτευση από τον κοινοβουλευτισμό, 3) η ύπαρξη ευρέων μικροαστικών, μεσαίων στρωμάτων, του εξαθλιωμένου προλεταριάτου και των τμημάτων των εργατών υπό καπιταλιστική επιρροή, 4) η απουσία αυτοτελούς ταξικά συνειδητής ηγεσίας του κύριου όγκου της εργατικής τάξης.»
Οι παραπάνω εκτιμήσεις του συγγραφέα, διατυπωμένες πριν από 80 χρόνια, το 1934, θα μπορούσαν να έχουν διατυπωθεί σήμερα. Σε αυτό συνίσταται η επικαιρότητα και η δύναμη του έργου του Ρ. Ντατ Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση που πρωτοδημοσιεύεται στα ελληνικά με την παρούσα έκδοση της Σύγχρονης Εποχής.
Η αδυναμία της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής σε σχέση με όσα υπόσχεται, όταν δεν μπορεί στέρεα να επανέλθει η φιλελεύθερη διαχείριση, φέρνει πιο κοντά το φασισμό στη διακυβέρνηση. Κι αυτό γιατί η σοσιαλδημοκρατία προκαλεί πιο έντονη απογοήτευση σε εργατικές και λαϊκές μάζες απ’ ό,τι η αστική φιλελεύθερη διαχείριση, αφού έχει πιο βαθιές ρίζες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Φέρνει μεγαλύτερη σύγχυση και απογοήτευση αφού υπόσχεται ακόμα και «δημοκρατικό» σοσιαλισμό (μέσω μεταρρυθμίσεων, κοινοβουλευτικών αποφάσεων).
Στο βιβλίο Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση αναδεικνύεται όλη η παραπάνω κίνηση, με πιο χαρακτηριστική την εξέλιξή της στη Γερμανία από το 1918 έως το 1933, αλλά και στην Ιταλία. Δεν είναι τυχαίο ότι και στις δύο χώρες είχε προηγηθεί επαναστατική κατάσταση περίπου πριν δέκα χρόνια.
Το βιβλίο προσφέρει μια γνώση για την ανάγκη πάλης του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο με το φασισμό όσο και με το ρεφορμισμό-οπορτουνισμό, που σε τελευταία ανάλυση εξίσου υπηρετούν τη διατήρηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου