Ν. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ - ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Με την στάση της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα, αποφύγαμε το grexit και την Κοσοβοποίηση ή Βουλγαροποίηση που επιδίωκαν οι νεοφιλελεύθεροι Ταλιμπάν του Σόιμπλε, που επιδιώκει όμως, ακόμη, την διαμέλιση της Ευρώπης και καταλήξαμε σε μια συμφωνία που δεν είναι το κομματικό μας μανιφέστο, γιατί είναι αποτέλεσμα μιας μάχης, στον πόλεμο που δεν δίστασε να μπει η κυβέρνηση.
Η μάχη αυτή δημιούργησε συμμάχους στην Ευρώπη και έτσι σήμερα μπαίνει ένα ανάχωμα στην νεοφιλελεύθερη καταιγίδα των τελευταίων χρόνων, την εποχή της πανευρωπαϊκής κρίσης. Μια καταιγίδα απαιτήσεων και θέσεων που ξεκίναγαν από grexit και δραχμή, ανεπάρκεια ενέργειας χάριν του εισαγομένου πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε μείωση του βασικού μισθού και την βασική σύνταξη, μέχρι την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και μαζικές απολύσεις, σε ένα σκηνικό δίχως δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία.

Αντ’ αυτού, η διαχείριση της μάχης αυτής και εν μέσω ήττας και εκβιασμών, σπάει την πολιτική των νεοφιλελεύθερων και έτσι έχουμε χρηματοδότηση για δημόσιες επενδύσεις σπάζοντας το δόγμα τους σ όλη την Ευρώπη (είναι η μεγάλη διαφωνία των νεοφιλελεύθερων της Φιλανδίας και των πρώην σοσιαλιστικών χωρών).

Η κυβέρνηση μη έχοντας εντολή να πάμε σε χειρότερη κατάσταση όπως αυτής που θα οδηγούμασταν με την άτακτη χρεοκοπία, το καθολικό κούρεμα των καταθέσεων και εκτός ευρωζώνης, προχώρησε σ αυτήν την συμφωνία που είναι ανάχωμα στην καταιγίδα τους.

Πράγματι σε σύγκριση με το μανιφέστο του κομμουνισμού και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι αρκετά πίσω, όμως όποιος κάνει τη σύγκριση αυτή θα πρέπει να μας πει αν είναι Μαρξιστής ώστε να καταλάβουμε αν παίρνει υπόψιν την ύλη που έχει δημιουργήσει η κρίση, ο πόλεμος και την αλλαγή της κατάστασης, άρα και της αρχής των γραφών. Ένας υλισμός με συσχετισμούς δύναμης και διαλεκτική, μέσα στην συγκυρία που είναι αποτέλεσμα ενός πραξικοπήματος που υπέστη η ελληνική κοινωνία μετά το δημοψήφισμα, από τις τράπεζες- θεσμούς που μας οδηγούσαν στην δραχμή και το grexit, άτακτα και άκαιρα αφού καμιά παραγωγική πραγματικότητα δεν το επιτρέπει, αλλά ούτε η ρευστότητα και ο πλούτος των τραπεζών.

Οπότε δεν συγκρίνουμε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ πριν τον πόλεμο αλλά το αποτέλεσμα που μας οδήγησε το πρόγραμμα καθώς έγινε η αφορμή για τις μάχες που ζήσαμε και θα ζήσουμε. Από αυτά τα σημεία κάποια χάθηκαν και κάποια κερδήθηκαν. θα καταθέσω κάποια απο αυτά που κερδήθηκαν και να επισημάνω ότι δεν είναι αποτέλεσμα εθελοδουλίας αλλά αποτέλεσμα σκληρής μάχης και ότι ως Μαρξιστές οφείλουμε να ξέρουμε ότι η προδοσία δεν υφίσταται γιατί έχουμε κοινωνικές σχέσεις και είναι αποτέλεσμα συσχετισμών δύναμης και όχι ευχολόγια μιας επιθυμίας.

Όποια και όποιος μπερδεύει τις γραφές με την κίνηση το κάνει γιατί δεν έχει κάποια βιώσιμη πρόταση και απλά με οδηγό το θυμικό και το συναίσθημα, δημαγωγεί κράζοντας τον πρωθυπουργό ζητώντας έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση δίχως δυνατότητα, όπως προανέφερα. Αλλά και οπορτουνίζοντας με την υιοθέτηση της εθνικής οικονομίας οδηγώντας μας σε κατάσταση ευρωπαϊκής απομόνωσης ενώ θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι το κεφάλαιο δεν έχει άλλη προοπτική από το να παγκοσμιοποιηθεί (Μαρξ).

Στην ίδια κατηγορία δεξιού οπορτουνισμού είναι η δημαγωγία του επικαλούμενου ‘απεγκλωβισμού’ , γιατί οδηγεί στην δεξιά θέση που θέλει σοσιαλισμό σε μια χώρα και την δραχμή, με έξοδο από την ευρωπαϊκή πολιτική και δίχως πρόταση και από το τι να κάνουμε, άμεσα, ως κόμμα, καταλήγουμε και σε ερωτήματα για το αν υπάρχουμε ή να είμαστε λέσχη θυμικού και θεωρίας.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τον ΣΥΡΙΖΑ που πολεμάει. Ή τα παρατάει και δίνει τ’ άπαντα στην άκρα δεξιά και τους νεοφιλελεύθερους ή διαχειρίζεται προς όφελος του λαού και αναλογικά με προτεραιότητα τους μη έχοντες και τους φτωχούς. Μέσα στην κρίση, με αυτήν την πρόταση προχωράμε με μακροχρόνιο ορίζοντα για να ανασυγκροτήσουμε την ελληνική κοινωνία εις βάρος του κεφαλαίου της διαπλοκής, της διαφθοράς και του παλιού πολιτικού καθεστώς και προσωπικού του και προς όφελος της στρατηγικής που θέλει να αλλάζει όχι μόνο η ελλάδα και η ευρώπη αλλά και ο κόσμος όλος και όχι δια της μαγείας… των επιθυμιών.

πιο συγκεκριμένα, κάποια από τα θετικά σημεία της συμφωνίας:

Επανέρχεται σε ισχύ ο Θεσμός των Συλλογικών Συμβάσεων.

) Παράλληλα με την εφαρμογή των μέτρων της συμφωνίας, προβλέπεται αναπτυξιακό πακέτο ύψους 35 δις.

) Η συμφωνία δεν προβλέπει υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο, και παραίτηση της χώρας από την κρατική ασυλία.

) Χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα
Τα πλεονάσματα τα οποία προβλέπονται στην συμφωνία, είναι χαμηλότερα από εκείνα της 5ης αξιολόγησης, κατά 11%. Αυτό μειώνει τα δημοσιονομικά μέτρα που θα ληφθούν, περίπου κατά 20 δις.
) Ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) και η «μικρή ΔΕΗ», παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο.

) Παραμένει σε ισχύ ο νόμος για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, χρήση των διατάξεων του οποίου, κάνουν περίπου 350.000 πολίτες.

) Παραμένει σε ισχύ η δωρεάν εξέταση των πολιτών στα νοσοκομεία, χωρίς το εισιτήριο των 5 ευρώ.

) Επανέρχεται η αργία της Κυριακής στα καταστήματα.

) Παραμένει σε ισχύ η διάταξη που προβλέπει την πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, αποκλειστικά από τα φαρμακεία.

υ.γ.

Επαναλαμβάνω ότι έγινε επανάσταση το 1917 και το 8ωρο θεσμοθετήθηκε και έγινε πραγματικότητα μετά το 1927, ενώ η Νέα Οικονομική Πολιτική επανέφερε τις σχέσεις καπιταλισμού και ιδιοκτησίας και διαχείρισης των βιομηχανιών και της αγοράς.

Ο λαός γνωρίζει ότι θα δυσκολευτεί αλλά ξέρει ότι για πρώτη φορά είναι για καλό σκοπό, για το λαό και το μέλλον του και δεν σκιάζεται ούτε τσιμπάει από τον αριστερίστικο βερμπαλισμό και δημαγωγία της κλάψας και της γκρίνιας.

Νίκος Καρανίκας

μέλος ΣΥΡΙΖΑ

12/8/2015