Οι Ψυχώσεις διακρίνονται στις Λειτουργικές Ψυχώσεις (Σχιζοφρένειες, Μανιοκατάθλιψη, Παράνοιες κλπ) και στις Οργανικές Ψυχώσεις (λχ παππούδες που συνομιλούν με τη μαμά τους και βλέπουν έντρομοι διαβόλους στο πάτωμα κλπ, οι της νόσου Αλτσχάιμερ, που μπορεί να είναι στα τελευταία στάδια κλπ)..Στην Ψύχωση, ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός πραγματικότητας (έχει τρελαθεί).
Μπορεί να έχει ψευδαισθήσεις. Τα αισθητήρια όργανα να τον πληροφορούν για την ύπαρξη ανύπαρκτων πραγμάτων (Μπορεί να βλέπει εικόνες και σκηνές, να ακούει φωνές, να μυρίζει βρωμερές μυρουδιές, να αισθάνεται να τον περπατούν κατσαρίδες και ποντίκια, να αισθάνεται ότι έχουν λιώσει τα έντερά του κλπ).
Μπορεί να παρερμηνεύει και να παρανοεί και να νοιώθει διωκόμενος.
Μπορεί να είναι κλεισμένος στον εαυτό (στη Σχιζοφρένεια ο Εαυτός είναι κατακερματισμένος) και να αισθάνεται αφόρητα (Ψυχωσικό άγχος και ψυχωσική κατάθλιψη). Λέει ο Καθηγητής Σακελλαρόπουλος ΄΄ … Σε όλη τη γκάμα, σε κάθε άτομο που έχει την ανάγκη μας. Μιλάω περισσότερο για τους σχιζοφρενείς γιατί εκεί ο πόνος είναι αβάστακτος. Ούτε στον εχθρό μας δεν ευχόμαστε το ψυχωσικό άγχος, ο ασθενής με τέτοιου είδους άγχος υποφέρει πάρα πολύ.΄΄.
Μπορεί η φαρμακευτική θεραπεία να εμφανίσει παρενέργειες, όπως να τρέμει σύγκορμος, να έχει μυική δυσκαμψία, να αυξάνεται η Προλακτίνη (κίνδυνος υπερτροφίας ενός αδένα στο χώρο του εγκεφάλου) και να έχει γαλακτόρροια αλλά η συγκεκριμένη αγωγή να είναι απαραίτητη. Τότε χορηγούνται διάφορα αντίδοτα.
Το Ελληνικό κράτος, πολύ σωστά μέχρι σήμερα, χορηγούσε τη φαρμακευτική θεραπεία στις Ψυχώσεις, με μηδενική συμμετοχή. Όχι συγκεκριμένο φάρμακο, αλλά τη συνολική θεραπεία στην Ψύχωση.
Σήμερα, όπως έχει εξελιχθεί το κράτος, μέσα στα πλαίσια της άγνοιας και της προχειρότητας που το χαρακτηρίζει, αποφασίζει αυτό ουσιαστικά πρακτικά και για το είδος της θεραπείας. Έτσι, αποκλείει από τη θεραπεία τα φάρμακα για το ψυχωσικό άγχος και την ψυχωσική κατάθλιψη, τη διεγερμένη κατάσταση, ως και αυτά που ρυθμίζουν το συναίσθημα, που καταπολεμούν την κατάθλιψη και αυτά που είναι αντίδοτα στις ανεπιθύμητες δράσεις των Νευροληπτικών. Δηλαδή επιτρέπει να χορηγούνται χωρίς συμμετοχή, μόνον τα Νευροληπτικά.
Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί συνάνθρωποί μας που ήταν καλά μέχρι σήμερα, επειδή δεν θα μπορούν να προμηθευτούν με τη συμμετοχή τα χρονίως λαμβανόμενα φάρμακα, θα παρουσιάσουν υποτροπές. Οι υποτροπές θα είναι πολύ κακό για τους ίδιους, τις οικογένειές τους, τα ασφαλιστικά τους Ταμεία, τους θεράποντες γιατρούς, που θα βλέπουν το έργο τους να γκρεμίζεται, αλλά θα είναι και πολύ κακό για τη συνολική Κοινωνία.
Ζητούμε από αυτούς που ονοματίζονται αρμόδιοι, να ξαναεξετάσουν το θέμα.
Σωτήρης Τσιλίκας
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
Διευθυντής ΕΣΥ
15 – 11 - 12
ο κυριος τσιλικας ειναι ο καλυτερος ανθρωπος και ο καλυτερος ιατρος
ΑπάντησηΔιαγραφή